Leśno-krajobrazowy rezerwat "Wzgórze Joanny" obejmuje najcenniejszy i jeden z nielicznych w Dolinie Baryczy fragmentów lasu bukowego. Rezerwat utworzono w 1962 roku na powierzchni 24,23 ha. Obejmuje on wierzchowinową partię wzgórza o wysokości 230 m n.p.m., należącego do Wzgórz Krośnickich. Wzniesienia te stanowią fragment Wału Trzebnickiego, będącego pasem wzgórz morenowych wyznaczającym południową granicę ostatniego zlodowacenia. Wzgórza Krośnickie oddzielają od siebie Kotliny Milicką i Żmigrodzką, czyli dwa główne skupienia stawów w Dolinie Baryczy.
Wzgórze Joanny (zwane też Wieżycą) porastają zespoły żyznej buczyny niżowej oraz buczyny kwaśnej. Buk osiąga tu wschodnią granicę naturalnego zasięgu. Oba siedliska buczyny, oraz występujący również w rezerwacje zespół grądu środkowoeuropejskiego, należą do siedlisk przyrodniczych objętych ochroną w ramach sieci Natura 2000.
W rezerwacie oraz pobliskich lasach zobaczyć można kilka cennych gatunków ptaków, związanych ze starodrzewiem liściastym. Należy tu wymienić dzięcioły: średniego, zielonosiwego i czarnego, gołębia siniaka oraz bardzo rzadką na dolnośląskim niżu muchołówkę małą. Swoje gniazda mają tu również bocian czarny oraz kania ruda, ptak drapieżny zagrożony wyginięciem w skali globalnej.
Na szczycie Wzgórza znajduje się zameczek myśliwski w formie wieży, zwanej Wieżą Odyniec. Wybudowany został on w 1850 roku przez Rudolfa von Salischa. Można go zwiedzać w porozumieniu z Nadleśnictwem Milicz (znajdują się tam klucze do zabytku). Wieża stanowiła do niedawna znakomity punkt widokowy na Dolinę Baryczy; obecnie niestety panorama została przesłonięta przez rosnące drzewa.
Przez rezerwat przechodzi czerwony szlak pieszy. Biegnie tu również ścieżka przyrodnicza.