Kościół filialny p.w. św. Józefa Oblubieńca w Złotowie został wpisany do rejestru zabytków decyzja nr 1041 z dnia 23.01.1964 roku jako zabytek architektury sakralnej oraz opisanym w "Katalogu Zabytków Sztuki w Polsce". Kościół wzniesiony na podmurówce z kamienia polnego, w rzadkiej na terenie Dolnego Śląska konstrukcji zrębowej. Kościół orientowany, jednoprzestrzenny, na rzucie wydłużonego prostokąta z prezbiterium zamkniętym trójbocznie.
od zachodu do kościoła przylega wieża o konstrukcji słupowo – ramowej, oszalowana. Przy południowej ścianie nawy dwie kruchty przy północnej – zakrystia. Kościół nakryty stromym dwuspadowym dachem.
Kościół wzniesiony w 1754 r. na miejscu wcześniejszego, zniszczonego (początkowo katolickiego, następnie od 1708 r. protestanckiego). Do 1945 r. obiekt użytkowany jako ewangelicki kościół parafialny, następnie przejęty przez parafię katolicką w Zawoni.
Zewnętrzne ściany budynku o grubości 17 cm wykonane są z belek drewnianych ciosanych w formie konstrukcji wieńcowej (zrębowej) z ostatkami. Ściany zewnętrzne osadzono na podwalinach drewnianych. Łączenie belek na długości wykonano za pomocą słupów łączących. Ściany wieży wykonano jako słupowo-ryglowe drewniane obudowane od zewnątrz deskami gr. 25 mm. Konstrukcję dachu obiektu stanowi więźba drewniana. Konstrukcję można opisać jako płatwiowo-jętkową (z dwoma jętkami) ze ściągami w postaci belek stropu pod strychem. Połączenie poszczególnych elementów w węzłach realizowane są na czopy z kołkami drewnianymi. Na budynku głównym kościoła wykonane jest pokrycie z blachy stalowej ocynkowanej. Na wieży wykonane jest pokrycie z blachy miedzianej.
Źródło: zawonia.pl
zdjęcia: turystyka.czeszow.pl