Trasy rowerowe

Trzebnicka Pętla Rowerowa, nazywana też Trzebnickim Pierścieniem Rowerowym lub szlakiem rowerowym wokół powiatu trzebnickiego, została zaprojektowana w 2003 r. i jest oznakowana w terenie kolorem czerwonym. Była pierwszym typowo rowerowym szlakiem, przebiegającym przez wszystkie gminy powiatu trzebnickiego, tj. Trzebnicę, Oborniki Śląskie, Prusice, Żmigród, Zawonię i Wisznię Małą, wokół Wzgórz Trzebnickich. Jedynie na terenie gminy Żmigród wjeżdżamy na chwilę w Dolinę Baryczy. To najdłuższy szlak rowerowy w Dolnośląskiej Krainie Rowerowej, liczy prawie 170 km. Wiedzie w głównej mierze asfaltowymi szosami, sporadycznie drogami gruntowymi, na których należy się przygotować na piach lub błoto. Jedynie w okolicach Żmigrodu jedziemy po płaskim, reszta trasy to sporo podjazdów. Dla przeciętnego turysty rowerowego, który dodatkowo chce zwiedzić okolicę, szlak jest za długi, żeby przejechać go w ciągu dnia czy dwóch. Najlepiej więc poświęcić pętli trzebnickiej dłuższy pobyt, dzieląc całą trasę na min. 3 odcinki, umożliwiające przejazd, odpoczynek i zwiedzanie. Poniżej opisaliśmy propozycję 3-dniowej wyprawy, dopasowując start i metę w miejscowości ze stacją PKP, oraz zakończenie dnia I i II w miejscowości, gdzie można znaleźć nocleg.

• Osola (stacja PKP) – Ruda Sułowska (nocleg)
• Ruda Sułowska – Łozina (nocleg)
• Łozina – Osola (stacja PKP)

Trzebnicka Pętla Rowerowa w połowie płaska, w połowie "górzysta". Fot. Magdalena Puto

Pierwszy odcinek wiedzie praktycznie po płaskim. W drugim dniu podjazdy mamy na koniec trasy, pomiędzy Kuźniczyskiem a Łoziną. Trzeciego dnia podjeżdżamy na początku i na końcu. Ten odcinek jest kondycyjnie najbardziej wymagający, za to najkrótszy. Planując wyprawę warto też rozważyć opcję jazdy w odwrotnym kierunku, by najtrudniejsze etapy zrobić na początku. Niewątpliwie jednak cała pętla jest długa i wymagająca. Jest to długa i trudna trasa, polecana rowerzystom o bardzo dobrej kondycji.

Dodatkowo, poza Doliną Baryczy (okolice Żmigrodu, Rudy Sułowskiej i Rudy Żmigrodzkiej), na trasie praktycznie nie ma gastronomii, więc warto o tym pamiętać podczas pakowania prowiantu na trasę.

PROFIL WYSOKOŚCIOWY całej trasy:

I DZIEŃ: Osola - Ruda Sułowska | 61 km

Przebieg: Osola – Bagno – Piotrowice – Kędzie – Karnice – Żmigród – Gatka – Olsza – Grabówka – Ruda Sułowska

Początek trasy zaplanowaliśmy w miejscowości, do której można wygodnie dojechać pociągiem relacji Wrocław - Rawicz czy Poznań. Z Osoli trasa prowadzi dobrymi drogami asfaltowymi, natężenie ruchu niewielkie. Po drodze mijamy lasy, wioski letniskowe, wsie z ciekawą architekturą wiejską (poniemiecką) i perełkami architektonicznymi, m.in. w Bagnie (pałac barokowy, w którym znajduje się klasztor Salwatorianów) czy w Piotrowicach (wczesnobarokowy, pięciokondygnacyjny pałac z bogato zdobioną fasadą). Powoli wjeżdżamy do rolniczej, wylesionej Kotliny Żmigrodzkiej. W miejscowości Kędzie osiągniemy najniższy punkt szlaku. Tu wartymi uwagi są most na rzece Barycz oraz zlokalizowane w pobliżu, choć mało widoczne grodzisko z epoki kultury łużyckiej (zachował się jedynie wał ziemny). W Karnicach swoją siedzibę ma znany zakład przetwórstwa warzywnego, tzw. Kiszonki Sznajderów. Na trasie mijamy też miasto Żmigród, który ma tyle do zaoferowania, że dobrze zrobić tu dłuższy postój i zaplanować zwiedzanie choćby Zespołu Pałacowo-Parkowego z murowaną basztą z XVII w. Żmigród (niem. Trachenberg) od 1492 r. był siedzibą samodzielnego baronatu, którym władali Kurzbachowie, Schaffgotschowie i wreszcie Hatzfeldtowie. I to ci ostatni przyczynili się najbardziej do rozwoju gospodarki rybackiej na stawach oraz infrastruktury miejskiej. Książę Hermann Hatzfeldt pełnił funkcję nadprezydenta Śląska, a Żmigród był jego podmiejską rezydencją, w której chętnie przebywał. To jemu Wrocław (Breslau) zawdzięcza swój największy rozkwit. H. Hatzfeldt był też pomysłodawcą żmigrodzko-milickiej powiatowej kolei wąskotorowej, której trasą prowadzi dziś ulubiona droga rowerowa z Trzebnicy do Milicza. Ze Żmigrodu szlak czerwony prowadzi przez Gatkę, Wilkowo, Olszę i Grabówkę do Rudy Sułowskiej, gdzie kończymy ten odcinek.

Trasa przez las w okolicach Gatki jest urokliwa i odludna, ale należy się przygotować na piachy przez las. Końcowy odcinek, od Olszy do Rudy Sułowskiej prowadzi jedną z piękniejszych tras rowerowych przez lasy, małe wioski z tradycyjną zabudową i wśród stawów. Widoki są spektakularne.   

 Okolice Grabówki i Rudy Sułowskiej są idealne na wycieczki z dziećmi i obserwacje ptaków, fot. Marta Kamińska 

PROFIL WYSOKOŚCIOWY ODCINKA I:

CO WARTO ZOBACZYĆ:

Bagno | barokowy pałac, obecnie (od 1930 r.) siedziba klasztoru Salwatorianów, możliwość zwiedzania obiektu po wcześniejszym umówieniu się telefonicznym.

Piotrowice | wczesnobarokowy pięciokondygnacyjny pałac z bogatą sztukaterią na fasadzie. Obiekt ma prywatnego właściciela i można go obejrzeć jedynie z ulicy.

Kędzie | most na Baryczy, tuż przed mostem po prawej stronie resztki grodziska z okresu kultury łużyckiej (zachowany jedynie wał ziemny, mało widoczny).

Karnice | gospodarstwo rolne Michał Sznajder – kiszone warzywa z Doliny Baryczy – możliwość odwiedzin w gospodarstwie i zakupów po wcześniejszym umówieniu się.

Żmigród | Zespół Pałacowo – Parkowy i ceglana baszta z XVII w. W pałacu do II wś mieszkała rodzina Hatzfeldów. Wokół zachowanych ruin przepiękny park w stylu francuskim. W parku stawy, wiaty, możliwość zwiedzania, wstęp do parku bezpłatny, zwiedzanie baszty płatne. W baszcie ma siedzibę Informacja Turystyczna.

Gatka | dawne budynki niemieckiej straży przy granicy niemiecko-polskiej z lat 1920-1939.

Wilkowo | zabytkowa leśniczówka.

Olsza | miejscowość graniczna z Wielkopolską, w latach 1920-1939 stanowiła granicę Rzeszy Niemieckiej z Polską; granica przebiegała w Białym Kale.

Ruda Sułowska | osada rybacka, obecnie siedziba spółki Stawy Milickie SA, we wsi znajduje się Centrum Edukacyjno-Turystyczne Naturum z hotelem, restauracją, muzeum rybactwa Doliny Baryczy, placem zabaw i ścieżką zmysłów. W hotelu można zamówić udział w fotosafari (grupowe wycieczki rowerem lub meleksem do rezerwatu ornitologicznego; obowiązują zapisy: 71/759 08 88).

GDZIE MOŻNA ZJEŚĆ:

Osolin | Pizzeria pod Papugami

Żmigród | Pan Japa Street Food | Pychotka | Żmigrodzianka | restauracja Zamkowa w Zespole Pałacowo-Parkowym Żmigród

Grabówka | Smażalnia ryb „Pod Dębami” (czw-nd; sezonowo)

Ruda Sułowska | Gospoda 8 Ryb | Zajazd „Głowaczówka”

NOCLEG:

Ruda Sułowska | agroturystyka "Głowaczówka" | hotel Naturum 

II DZIEŃ: Ruda Sułowska - Łozina | 58 km

Przebieg: Ruda Sułowska – Ruda Żmigrodzka – Jamnik – Osiek – Bukołowo – Gąski – Przeborów – Ujeździec – Biedaszków Wielki – Kuźniczysko – Budczyce – Zawonia – Węgrów – Boleścin – Łozina

Drugi odcinek Trzebnickiej Pętli Rowerowej prowadzi przez urocze zakątki Doliny Baryczy od Rudy Sułowskiej, przez Rudę Żmigrodzką, Jamnik, do Osieka. Następne wjeżdżamy na rozległe lasy rozciągające się na północ od Ujeźdźca i Skoroszowa, które aż po XVIII w, gdy stanowiły własność cysterek z Trzebnicy, nazywane były Puszczą Trzebnicką. Ten odcinek szlaku prowadzi skrajem lasów milickich, przez tereny równinne, drogami asfaltowymi o niskim natężeniu ruchu. Ostatni etap tego odcinka, od Kuźniczyska do Łoziny, to najbardziej „górzysty” fragment Trzebnickiej Pętli Rowerowej. Szlak opuszcza płaskie tereny Kotliny Żmigrodzkiej i zaczyna powoli wznosić się w region Wzgórz Trzebnickich (zwanych też Kocimi Górami). Po męczącym podjeździe z Zawoni osiągniemy maksymalną wysokość w Cielętnikach (ok. 220 m). Natomiast za Skarszynem wjedziemy już w region Niziny Śląskiej. Szlak prowadzi niemal na całej długości szosami o niskim natężeniu ruchu. Wyjątkiem jest fragment za Skarszynem. Można go ominąć, kierując się ze Skarszyna prosto szosą do Łoziny, z pominięciem Bierzyc.

 W krajobrazie Wzgórz Trzebnickich coraz powszechniejsze są winnice, fot. Magdalena Puto

PROFIL WYSOKOŚCIOWY ODCINKA II:

CO WARTO ZOBACZYĆ:

Rezerwat Olszyny Niezgodzkie | można tu zobaczyć najbardziej pierwotny, bagienny fragment Doliny Baryczy i wyobrazić sobie jak wyglądała cała dolina zanim powstały pierwsze stawy. Z Niezgody do Rudy Żmigrodzkiej, przez środek Olszyn (rozległego kompleksu bagiennego lasów olchowych) biegnie piękny asfalt i olszyny „na szczudłach” można podziwiać z drogi.

Ruda Żmigrodzka | wieś nad Baryczą, mogąca stanowić punkt wypadowy na zachodnią cz. Stawów Milickich. W miejscu dawnych wyrobisk po wydobyciu rudy darniowej, w XVI w. założono otaczające wieś stawy. W Rudzie Żmigrodzkiej działa znana Karczma Rybna, przy gospodarstwie rybackim „Ruda Żmigrodzka” (aby dojechać, trzeba zjechać na krzyżówce w prawą stronę, a więc w przeciwnym kierunku niż prowadzi szlak). W głębi wsi, za świetlicą wiejską znajduje się staw Rudy, z dobrym widokiem na staw, gdzie na wiosnę regularnie zakładają kolonie mewy śmieszki (2 do 4 tys.) i rybitwy rzeczne (do 10 par).

Jamnik | wieś nad stawami. Piękny widok na kolonie ptaków na stawie Jamnik Dolny.

Osiek | przy drodze do Powidzka, 100 m za zabudowaniami, po prawej stronie, znajduje się kamienny krzyż pojednania. Osiek jest ważnym skrzyżowaniem dróg rowerowych, można tu skręcić w lewo na Książęcą wieś i trasą dawnej wąskotorówki dojechać do Milicza, lub pojechać drogą rowerową w stronę Powidzka i dojechać do Żmigrodu lub Prusic.

Gąski | Staw Sieczkowski, punkt widokowy na staw hodowlany o pow. 85 ha. Dukt, którym prowadzi droga rowerowa, to aleja dębowo-lipowa prowadząca do Książęcej Wsi. We wsi Gąski rośnie robinia akacjowa – pomnik przyrody.

Przeborów | przysiółek był osadą młyńską

Ujeździec Wielki | przy skrzyżowaniu Trzebnica – Sułów stoi dąb – pomnik przyrody.

Kuźniczysko | nazwa wsi nawiązuje do średniowiecznego sposobu wydobywania rud darniowych z okolicznych łąk i wytopu z nich żelaza. W centrum stoi niszczejący kościół ewangelicki z 1764 r. Przy ul. Św. Jadwigi znajduje się dawny młyn wodny z 1785 r., obecnie Muzeum z Izbą Tradycji Młynarstwa.

Cielętniki | dawna wieś letniskowa, położona na wysokości 210-222 m n.p.m. wzgórze Cielętnik (236 m) z punktem widokowym, Winnica Michlewicz (Miejsce Przyjazne Rowerzystom).

Miłonowice | zespół dworski: dwór z 1850 r., stodoła z muru pruskiego z 1869 r., spichlerz z końca XIX w., obora, oficyny i budynki gospodarcze z XIX/XX w.

Kopiec | zespół dworski z zabytkowym parkiem: dwór z początku XIX w., z przyporą oraz oficyny, spichlerz, z pocz. XX w.

Węgrów | dawny folwark z końca XIX w.

Krakowiany | pozostałości dawnego folwarku z parkiem i barokowym lamusem.

Boleścin | neorenesansowy pałac.

Skarszyn | w XVIII w. był modnym miejscem rekreacji dla szlachty, arystokracji i bogatego mieszczaństwa. Uzdrowisko i domy dla gości znajdowały się pod Winną Górą, na której założono park zdrojowy z tarasem widokowym. Przy drodze do Łoziny stoi krzyż pojednania (pokutny) o wysokości 1,5 m. Las porastający wschodnie zbocza doliny po wschodniej stronie wsi jest chroniony jako „Las Bukowy w Skarszynie”.  

Łozina |  KONIEC ODCINKA. Możliwość noclegu przy stacji benzynowej w Łozinie. W centrum wsi Sanktuarium MB Bolesnej z II poł. XVIII w. jako barokowy kościół ewangelicki z drewnianą wieżą. We wnętrzu cudowny obraz MB Bolesnej przywieziony przez przesiedleńców w 1945 r. z Tuligłów pod Lwowem.

GDZIE ZJEŚĆ:

Ruda Żmigrodzka | Karczma Rybna

Łozina | Es8Bar (przy stacji benzynowej, zjazd z S8)

NOCLEG: 

Łozina | noclegi przy stacji benzynowej

III DZIEŃ: Łozina - Osola | 47 km

Przebieg: Łozina – Tokary – Siedlec – Pierwoszów – Wysoki Kościół – Piotrkowiczki – Strzeszów – Szewce – Uraz – Rościsławice – Wielka Lipa – Osola

Ostatni odcinek jest najkrótszy, ale też najbardziej wymagający, prowadzi wzdłuż południowej krawędzi Wzgórz Trzebnickich. Przy szlaku znajdują się liczne zabytki – wiejskie kościółki gotyckie oraz widoczna z daleka, na wzgórzu neogotycka świątynia w Wysokim Kościele (znana z filmu „Wyjście Awaryjne” z Bożeną Dykiel w roli głównej). Szlak prowadzi głównie szosami o małym i średnim natężeniu ruchu, jedynie krótki odcinek między Siedlcem a Pierwoszowem wiedzie drogą leśną, a między Piotrkowiczkami a Strzeszowem utwardzoną drogą polną. Trasa omija Wiszniak, najwyższe wzniesienie w okolicach Piotrkowiczek. Zachęcamy do zboczenia ze szlaku i wjazd na to wzniesienie, gdyż widok z Wiszniaka na okolicę jest niesamowity. Przy sprzyjającego pogodzie widać nawet Śnieżkę. A na samej górze na wytrwałych czeka też wiata i miejsce na ognisko. Z Szewc droga prowadzi przez Paniowice, i Kotowice, do Urazu wzdłuż doliny Odry. Dalej trasa prowadzi w kierunku zalesionych Wzgórz Trzebnickich. które przekroczymy koło Wielkiej Lipy na wysokości ponad 200 m. Na odcinku ok. 5 kilometrowym pokonamy prawie 100 m różnicy wysokości. Na zakończenie czeka nas jednak ok. 2 - kilometrowy zjazd do Osoli, gdzie jest koniec szlaku.

 Panorama Wzgórz Trzebnickich z Wiszniaka koło Piotrowiczek, najwyższego wzniesienia w gminie Wisznia Mała, fot. Paweł Kubacki. 

PROFIL WYSOKOŚCIOWY ODCINKA III:

CO WARTO ZOBACZYĆ:

Tokary | krzyż pojednania  (pokutny)

Siedlec | stacja kolejowa szynobusu Wrocław - Trzebnica; końska wieś (we wsi znajdują się liczne stadniny);

Pierwoszów |  stacja kolejowa szynobusu Wrocław - Trzebnica; Centrum Rekreacyjno-Hotelowe Miłocin (hotel, restauracja, kąpielisko z plażą).

Wysoki Kościół | gotycki kościół znany ze sceny zaślubin w produkcji „Wyjście awaryjne” z 1982 r., z Bożeną Dykiel w roli głównej.

Piotrkowiczki | Kościół Najświętszego Serca Jezusowego z pocz. XV w. (później przebudowany), wewnątrz kościoła szereg płyt nagrobnych z XVII w. Obok kościoła drewniana dzwonnica o konstrukcji słupowej z pocz. XIX w. Na skraju wsi znajduje się Wzgórze Wiszniak (247 m n.p.m., najwyższe wzniesienie na terenie gminy Wisznia Mała. Teren jest idealny do spacerów nordic walking oraz kolarstwa MTB.

Strzeszów | gotycki kościół Podwyższenia Krzyża Świętego z 1374 r. z wyposażeniem z XVII w., malowany renesansowy strop. Obok drewniana dzwonnica z pocz. XIX w. We wschodnie cz. wsi, poza szlakiem, stoi pałac Rehdigerów z parkiem naturalistycznym ze stawami.  

Szewce | stacja kolejowa; gotycki kościół św. Anny z ok. 1350 r., oskarpowany na narożach. Wnętrze mieści barokowy ołtarz i renesansową chrzcielnicę.

 Uraz | marina i miasteczko portowe nad Odrą; w ofercie m.in. rejsy po Odrze, wypożyczalnia sprzętu wodnego, oferta gastronomiczna (ryby).

Rościsławice | prowadzi tędy droga do Rezerwatu Rościsławickiego/ Jodłowice: ochroną objęty jest tu starodrzew lasu mieszanego typowego dla Wzgórz Trzebnickich.

Wielka Lipa | neogotycki pałac z 1899 r. wzniesiony przez Alfreda von Waldenburg-Würben. Romantyczna budowla miała podkreślić świetność rodu wywodzącego się od Hohenzollernów. 

Bagno | barokowy pałac wybudowany w latach 1720-34, od około 1930 r. rezydencja należy do zakonu salwatorianów.

GDZIE MOŻNA ZJEŚĆ:

Pierwoszów | Karczma Miłocin

Uraz| Port Uraz - tawerna, wędzarnia ryb i serów, pizzeria. 

 Chcesz GPX trasy?   Zgłoś się do nas: biuro@dkr.travel.pl

POTRZEBUJESZ POMOCY W ORGANIZACJI POBYTU dla grupy? Zgłoś się do nas: biuro@dkr.travel.pl

Jeśli jesteś zainteresowany pomocą w zaplanowaniu i przygotowaniu pobytu dla Twojej grupy oraz towarzystwem lokalnego przewodnika, który opowie o walorach regionu i zaprowadzi Cię do najciekawszych miejsc, zgłoś się do nas. (oferta odpłatna, ofertę przedstawiamy po niezobowiązującym kontakcie mailowym: biuro@dkr.travel.pl). Zapewniamy przewodników z uprawnieniami, dostępnymi w tygodniu i w weekendy, posługującymi się również językiem angielskim lub niemieckim.